Jaka Jest Maksymalna Masa Startowa Drona, Który Może Być Używany W Kategorii Otwartej?

Jaka jest maksymalna masa startowa drona w kategorii otwartej?

Maksymalna masa startowa dronów w kategorii otwartej wynosi 25 kg, a ten limit odnosi się do wagi całego sprzętu, który jest gotowy do lotu. To całkowite obciążenie określane jest jako MTOM (Maximum Take-Off Mass). Drony o wadze do 25 kg mogą być wykorzystywane w operacjach uznawanych za niskiego ryzyka, zgodnie z regulacjami unijnymi oraz polskimi.

W przypadku dronów przekraczających ten próg, sytuacja się komplikuje. Muszą one spełniać bardziej złożone regulacje, ponieważ nie mogą funkcjonować w kategorii otwartej. Kontrola masy BSP jest zatem niezwykle istotna, ponieważ zapewnia, że urządzenia są zgodne z normami bezpieczeństwa oraz zostały przyporządkowane do odpowiednich kategorii lotów.

Jakie drony mogą latać w kategorii otwartej?

Czym są klasy dronów C0, C1, C2, C3, C4?

Klasyfikacja dronów, obejmująca C0, C1, C2, C3 oraz C4, jest uzależniona od ich maksymalnej masy startowej oraz specyfikacji technicznych. Poniżej przedstawiamy szczegóły dotyczące każdej klasy:

• C0 – drony ważące maksymalnie 250 g, piloci tych maszyn nie muszą rejestrować się ani przechodzić specjalistycznych szkoleń,
• C1 – drony o wadze do 900 g, wymagają zarejestrowania przez operatora oraz zaliczenia szkolenia A1/A3,
• C2 – drony o wadze do 4 kg, muszą być wyposażone w tryb niskiej prędkości oraz system nadzoru lotu, operatorzy muszą ukończyć kurs A2,
• C3 – drony ważące do 25 kg, użytkownicy są zazwyczaj profesjonalistami w tej dziedzinie,
• C4 – drony o podobnym zakresie masowym, głównie skierowane do amatorów.

Wymogi dotyczące rejestracji operatora oraz wymaganych szkoleń różnią się w zależności od klasy drona, a ich nadrzędnym celem jest zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa w przestrzeni powietrznej.

Jak klasa drona wpływa na maksymalną masę startową?

Klasa drona definiuje maksymalną wagę startową, jaką dany model może osiągnąć. Drony zaliczane do klasy C0 ważą mniej niż 250 g, co sprawia, że można je użytkować z minimalnymi ograniczeniami. Z kolei klasa C1 obejmuje urządzenia o wadze do 900 g, klasa C2 – do 4 kg, a klasy C3 i C4 dotyczą dronów ważących do 25 kg.

Warto podkreślić, że choć wyższa klasa drona pozwala na większą masę startową, wprowadza jednocześnie bardziej rygorystyczne wymagania dla operatorów i pilotów. Obejmuje to:

• konieczność rejestracji,
• obowiązkowe szkolenia,
• ścisłe przestrzeganie zasad bezpieczeństwa przy lotach w kategorii otwartej.

W praktyce oznacza to, że masa drona ma zasadnicze znaczenie, wpływając na warunki operacyjne oraz formalności, jakich musi dopełnić operator.

Jakie są podkategorie lotów w kategorii otwartej?

Kategoria otwarta dzieli się na trzy główne podkategorie: A1, A2 oraz A3, które różnią się zasadami lotów w zależności od wagi drona oraz poziomu bezpieczeństwa w odniesieniu do ludzi i zabudowań.

• Podkategoria A1 obejmuje drony o wadze do 900 g. Umożliwia latanie nad ludźmi, choć z pewnymi ograniczeniami. Jest to opcja skierowana dla urządzeń w klasach C0 i C1,
• A2 dotyczy dronów o wadze do 4 kg. Te urządzenia są zobowiązane do zachowania bezpiecznej odległości od osób, zgodnie z przepisami lotniczymi dotyczącymi obszarów zaludnionych,
• Drony, które mieszczą się w podkategorii A3, mogą ważyć maksymalnie 25 kg. Muszą one latać znacznie dalej od ludzi oraz budynków, zachowując wymaganą odległość co najmniej 150 metrów,
• Co więcej, drony wykorzystywane w rolnictwie, ważące do 105 kg, mogą operować w podkategorii A3, pod warunkiem, że spełniają szczególne normy bezpieczeństwa oraz mają odpowiednie zezwolenia (odstępstwo LBSP/SPEC/O/2025-02),
• Podkategorie w ramach kategorii otwartej regulują zasady lotów w zależności od wagi drona, co wprowadza różne standardy bezpieczeństwa.

Operatorzy powinni zawsze mieć na uwadze przypisaną podkategorię oraz limity wagowe, aby ich loty odbywały się zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami ochrony.

Podkategoria A1: wymogi dla masy drona

Podkategoria A1 obejmuje loty dronów ważących maksymalnie 900 g, co dotyczy urządzeń z klas C0 i C1. Drony w tej wadze mogą latać nad osobami bezpośrednio, jednak muszą unikać zbliżania się do większych zgromadzeń ludzkich. Ważnym aspektem jest, że operatorzy dronów, których waga przekracza 250 g lub które są wyposażone w kamerę, muszą dostosować się do zasad rejestracji. Taki wymóg ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas lotów oraz skuteczną kontrolę nad użytkownikami dronów w tej grupie. Dzięki tym regulacjom, drony ważące do 900 g mogą operować w mniej rygorystycznych warunkach w porównaniu do cięższych modeli.

Podkategoria A2: limity wagi i wymagania dodatkowe

Podkategoria A2 dotyczy dronów klasy C2, które mogą ważyć do 4 kg przy starcie. Użytkownik takiego urządzenia powinien zachować przynajmniej 30 metrów dystansu od innych osób, jednak w przypadku lotu z niską prędkością, tę odległość można zmniejszyć do 5 metrów. Wymagana jest także wcześniejsza edukacja w postaci szkolenia pilota A2 oraz rejestracja operatora zgodnie z aktualnymi regulacjami.

Ważne jest, aby drony były wyposażone w zaawansowane systemy monitorowania lotu, które spełniają określone normy techniczne. Taki krok znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa, chroniąc osoby w otoczeniu przed potencjalnymi zagrożeniami. Ustalone limity wagowe oraz dodatkowe wymagania w podkategorii A2 mają na celu:

• zapewnienie odpowiednich środków bezpieczeństwa,
• umożliwienie elastycznych operacji lotniczych.

Podkategoria A3: masa i odległość od osób postronnych

Podkategoria A3 obejmuje drony o maksymalnej masie startowej do 25 kg. W przypadku tej grupy niezwykle istotne jest przestrzeganie bezpiecznych odległości od ludzi oraz budynków. Minimalna odległość wynosi 150 metrów, co stanowi kluczowy element mający na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia wypadków.

W tej kategorii mogą latać drony klasy C3 i C4, które spełniają określone standardy bezpieczeństwa oraz techniczne wymagania. Co więcej, znajdziemy tu również większe drony rolnicze, które mogą ważyć nawet do 105 kg. Jednakże ich użytkowanie wiąże się z koniecznością uzyskania specjalnego odstępstwa ULC LBSP/SPEC/O/2025-02. Operatorzy powinni dysponować certyfikatami NSTS-01, NSTS-02 oraz STS-01, które potwierdzają ich zgodność z rygorystycznymi wymogami bezpieczeństwa.

Osoby obsługujące drony w ramach podkategorii A3 muszą ściśle przestrzegać powyższych zasad. Dzięki tym regulacjom, A3 stwarza jedno z najbezpieczniejszych środowisk do wykonywania lotów dronami o większej masie.

Jakie przepisy regulują maksymalną masę drona w kategorii otwartej?

Maksymalna waga drona w kategorii otwartej ustalana jest na mocy rozporządzenia UE 2019/947 oraz przepisów EASA, które są stosowane w całej Unii Europejskiej, w tym również w Polsce. Na podstawie tych norm, dron nie może ważyć więcej niż 25 kg przy starcie.

Urząd Lotnictwa Cywilnego (ULC) ma za zadanie wdrażać te regulacje. Odpowiada za monitorowanie rejestracji operatorów dronów oraz zapewnienie, że przepisy są przestrzegane. Każdy operator działający w kategorii otwartej powinien mieć świadomość wymogów dotyczących masy, które wpływają na jego obowiązki jako pilota oraz na ogólne bezpieczeństwo lotów.

Te regulacje mają na celu:

• ujednolicenie standardów,
• ułatwienie nadzoru nad działaniami dronowymi w UE,
• definiowanie zasad rejestracji operatorów,
• klasyfikację dronów,
• lepszą organizację w tym szybko rozwijającym się obszarze.

Znaczenie rozporządzenia 2019/947 i regulacji EASA

Rozporządzenie 2019/947 oraz regulacje EASA tworzą fundament prawny dla operacji dronów w Unii Europejskiej. Te przepisy precyzują maksymalną wagę startową dronów w kategorii otwartej, która wynosi 25 kg. To istotny element, który wpływa na bezpieczeństwo lotów oraz zgodność z obowiązującymi normami.

Dodatkowo, unijne regulacje wprowadzają różne kategorie oraz podkategorie lotów, a także klasy urządzeń i obowiązki ich operatorów. Do tych obowiązków należy między innymi:

• rejestracja,
• uczestnictwo w szkoleniach.

Jednolite ramy prawne ustanowione przez EASA znacznie upraszczają życie operatorów dronów, pozwalając im lepiej poruszać się w przepisach obowiązujących w różnych krajach UE. To z kolei przekłada się na zwiększone bezpieczeństwo i klarowność zasad użytkowania dronów.

Dzięki tym regulacjom operatorzy dronów mają obowiązek przestrzegania wymagań dotyczących wagi startowej. Takie środki przyczyniają się do zminimalizowania ryzyka wypadków oraz kolizji w powietrzu.

Jakie są ograniczenia masy drona według polskiego prawa?

Polskie prawo określa, że maksymalna masa startowa drona w kategorii otwartej wynosi 25 kg. Jeśli dron waży więcej niż 250 g, operator ma obowiązek zarejestrować swoje urządzenie w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego (ULC). Drony używane w rolnictwie mogą jednak skorzystać z wyjątku LBSP/SPEC/O/2025-02, który umożliwia loty ważącymi do 105 kg w podkategorii A3. Kluczowym warunkiem jest posiadanie odpowiednich certyfikatów:

• NSTS-01,
• NSTS-02,
• STS-01.

Dodatkowo, operatorzy muszą pamiętać o swoich obowiązkach. Powinni:

• dbać o właściwą dokumentację,
• regularnie uczestniczyć w szkoleniach,
• przestrzegać zasad bezpieczeństwa podczas wykonywania lotów.

Znalezienie się w konkretnej kategorii zależy nie tylko od masy drona, ale także od wymagań dotyczących uprawnienia i rejestracji.

Dlaczego masa startowa drona ma znaczenie dla bezpieczeństwa lotów?

Masa startowa drona ma fundamentalne znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa w trakcie jego lotów. Cięższy dron generuje większą energię kinetyczną, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych urazów oraz szkód w przypadku zderzenia z ludźmi, pojazdami lub różnymi przedmiotami. Właśnie dlatego ustanowienie limitów masy jest kluczowe, aby zredukować potencjalne zagrożenia, które mogą wystąpić w sytuacjach awaryjnych lub podczas niekontrolowanego lotu.

Dodatkowo, waga drona przekłada się na wymagania, jakie są stawiane operatorom i pilotom. Osoby te muszą często dysponować odpowiednimi uprawnieniami, a także ukończyć stosowne szkolenia. Zwykle większe drony wymagają zaawansowanych systemów zabezpieczeń, takich jak:

• Geocage,
• funkcje automatycznego powrotu do miejsca startu (RTH),
• systemy kontroli lotu.

Takie technologie usprawniają kontrolę nad dronem oraz zmniejszają ryzyko wystąpienia wypadków.

Oprócz tego, masa startowa jest kluczowa w procesie analizy ryzyka związanej z operacjami dronowymi. Dzięki niej można ocenić możliwe konsekwencje w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń. To z kolei pozwala na opracowanie odpowiednich środków zapobiegawczych oraz zaplanowanie bezpieczeństwa tras lotów. Zatem masa drona pełni istotną rolę zarówno w kontekście bezpieczeństwa operacji, jak i w ochronie osób znajdujących się w pobliżu.

Wpływ masy na zasięg, kolizje i odpowiedzialność pilota

Masa drona ma istotny wpływ na to, jak daleko może polecieć. Im większy ciężar, tym więcej energii potrzebuje, co z kolei ogranicza zarówno czas lotu, jak i dystans, na który jest w stanie dotrzeć w zasięgu wzroku pilota. Dodatkowo, cięższe drony charakteryzują się większą bezwładnością, co może zwiększać ryzyko poważnych wypadków, w tym kolizji z osobami lub mieniem.

Z tego względu odpowiedzialność zarówno pilota, jak i operatora rośnie wraz z wagą urządzenia. Przekroczenie dozwolonego limitu masy może skutkować konsekwencjami prawnymi, takimi jak kary finansowe. Aby zapewnić bezpieczeństwo podczas lotów, piloci muszą zdobyć odpowiednie licencje, dostosowane do specyfiki swojego drona. Dzięki temu można nie tylko minimalizować ryzyko, ale także zwiększyć bezpieczeństwo wszystkich zaangażowanych.

Zachowanie limitów masy drona jest zatem kluczowe dla jego bezpiecznego używania oraz przestrzegania obowiązujących regulacji.

Rola masy w analizie ryzyka operacji dronowych

Masa drona odgrywa fundamentalną rolę w ocenie ryzyka podczas jego użycia. Ma to szczególne znaczenie w kontekście SORA (Specific Operational Risk Assessment), gdzie większa masa startowa niesie za sobą większe potencjalne zagrożenia. Na przykład, przy wyższej masie może wzrosnąć siła uderzenia w przypadku zderzenia, a także mogą wystąpić trudności w manewrowaniu. W takich przypadkach istotne staje się wdrożenie bardziej skomplikowanych środków bezpieczeństwa.

W kontekście analizy ryzyka, istotny jest również wpływ masy na klasyfikację operacji. Drony ważące więcej zwykle kwalifikują się do kategorii szczególnej, co zobowiązuje operatorów do posiadania adekwatnych certyfikatów NSTS oraz zgłębiania zaawansowanych szkoleń.

Dodatkowo, waga drona determinowanie wpływa na wymogi dotyczące sprzętu oraz procedur, które operator musi zrealizować. Te zasady mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa lotów oraz minimalizowanie ryzyka, niezależnie od warunków operacyjnych. Z tego powodu masa drona jest kluczowym elementem wpływającym na zakres obowiązków pilota oraz oceny ryzyka, co z kolei wpływa na dopuszczalne warunki i limity lotów.

Jak operator i pilot powinni udokumentować masę drona?

Osoba obsługująca drona oraz jego pilot są zobowiązani do dokładnego udokumentowania masy urządzenia. Aby to osiągnąć, konieczne jest posiadanie pełnej dokumentacji technicznej, która potwierdza masę startową drona. Każdy dron musi być wyposażony w etykietę identyfikacyjną, na której znajdują się informacje dotyczące jego klasy i wagi, co znacznie ułatwia przeprowadzanie kontroli przez odpowiednie służby.

Drony o wadze przekraczającej 250 gramów lub wyposażone w kamerę muszą być zarejestrowane przez operatora w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego (ULC). W czasie kontroli operator powinien dysponować dokumentacją zawierającą szczegółowe dane techniczne swojego drona. Dodatkowo, dokumenty te muszą potwierdzać, że dron spełnia obowiązujące normy bezpieczeństwa oraz techniczne. Operator jest zobowiązany do przechowywania tych dokumentów i udostępniania ich na żądanie, co stanowi fundamentalny element przestrzegania przepisów dotyczących masy drona oraz bezpieczeństwa lotów.

Etykieta identyfikacyjna i rejestracja operatora

Etykieta umieszczona na dronie zawiera kluczowe informacje, takie jak klasa urządzenia oraz waga. Te szczegóły są niezbędne do przestrzegania przepisów prawnych. Operator, który korzysta z drona ważącego więcej niż 250 gramów lub mającego zamontowaną kamerę, ma obowiązek zarejestrować swoje urządzenie.

Rejestracja odbywa się w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego (ULC) i jest niezbędna do legalnego użytkowania drona w otwartej kategorii. Operatorzy muszą:

• umieścić etykietę identyfikacyjną na swoim dronie,
• dopełnić formalności rejestracyjnych.

Taki sposób postępowania umożliwia skuteczne monitorowanie operacji dronowych, a także zapewnia egzekwowanie przepisów dotyczących bezpieczeństwa.

Wymagania dotyczące dokumentacji i kontroli masy BSP

Dokumentacja dotycząca masy bezzałogowych statków powietrznych (BSP) powinna zawierać szczegółowe informacje techniczne. W tym zbiorze znajdą się:

• maksymalna masa startowa drona,
• certyfikaty zgodności,
• dowody na spełnienie określonych wymagań technicznych.

Operator drona jest zobowiązany do prowadzenia dokładnej dokumentacji, co ma kluczowe znaczenie podczas kontroli masy BSP przeprowadzanych przez odpowiednie organy nadzoru, takie jak Urząd Lotnictwa Cywilnego (ULC).

Nadzór nad masą BSP odgrywa fundamentalną rolę. Zapewnia zgodność z obowiązującymi przepisami oraz dba o bezpieczeństwo operacji dronowych. Brak odpowiedniej dokumentacji lub przekroczenie dopuszczalnej wagi może skutkować nałożeniem sankcji i ograniczeniami w użytkowaniu dronów.

Wśród wymaganych certyfikatów, takich jak certyfikaty NSTS, potwierdza się, że dron spełnia konieczne normy techniczne i prawne, dzięki czemu może być wykorzystywany w określonej kategorii.

Jakie uprawnienia i szkolenia są wymagane do lotów dronem o maksymalnej masie startowej w kategorii otwartej?

Aby móc latać dronem o maksymalnej masie startowej w kategorii otwartej, zarówno operator, jak i pilot muszą mieć co najmniej 16 lat. Istotnym elementem są odpowiednie uprawnienia pilota, które można zdobyć dzięki szkoleniom online. Dodatkowo, w zależności od kategorii drona oraz rodzaju lotu, mogą być wymagane również zajęcia praktyczne.

Drony klasy C2 i wyższe nakładają obowiązek ukończenia kursów A2 lub A3. W przypadku dronów wykorzystywanych w rolnictwie, które ważą do 105 kg, niezbędne są:

• certyfikaty NSTS (NSTS-01, NSTS-02),
• certyfikaty STS (STS-01),
• specjalistyczne szkolenia związane z używaniem środków chemicznych.

Szkolenie dla pilotów i operatorów dronów ma na celu wyposażenie ich w wiedzę na temat przepisów, zasad bezpieczeństwa i umiejętności efektywnego wykonywania lotów w kategorii otwartej.

Minimum wiek pilota i operatora

Minimalny wiek dla pilotów i operatorów dronów w kategorii otwartej wynosi 16 lat. Taki wymóg jest zgodny z regulacjami Unii Europejskiej oraz krajowymi przepisami, które są nadzorowane przez Urząd Lotnictwa Cywilnego (ULC). Ustalenie tego wieku ma na celu zapewnienie, że osoby obsługujące drony dysponują wystarczającą dojrzałością i umiejętnościami potrzebnymi do bezpiecznego latania. Aby móc legalnie przeprowadzać operacje w tej kategorii, operatorzy dronów i piloci muszą spełniać ten warunek.

Szkolenie online a wymagania praktyczne

Szkolenie online odgrywa kluczową rolę w zdobywaniu uprawnień pilota i operatora drona w kategorii otwartej. Uczestnicy nabywają teoretyczną wiedzę na temat:

• bezpieczeństwa lotów,
• obowiązujących przepisów,
• obsługi bezzałogowych statków powietrznych.

Należy jednak pamiętać, że w przypadku dronów klasy C2 i wyższych, a także podczas lotów w podkategorii A3, należy odbyć dodatkowe praktyczne szkolenia.

Takie praktyczne zajęcia umożliwiają latanie w realistycznych warunkach, co jest niezwykle cenne. Uczestnicy mają również szansę zdobycia certyfikatów NSTS lub STŚ, które są kluczowe dla uzyskania pełnych uprawnień do realizacji bardziej skomplikowanych operacji.

Warto podkreślić, że praktyczne szkolenie znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa podczas lotów. To doskonała okazja do:

• rozwóju umiejętności sterowania dronem,
• nauki reagowania na sytuacje awaryjne.

Tego rodzaju umiejętności są szczególnie istotne, gdy mowa o dronach o większej masie startowej lub w trudniejszych warunkach operacyjnych.

Czy można użytkować drony powyżej 25 kg w innych kategoriach?

Drony, których waga przekracza 25 kg, nie są dozwolone w kategorii otwartej z powodu wyższego poziomu ryzyka operacyjnego, który się z nimi wiąże. Użycie takich urządzeń wymaga wpisania ich do kategorii szczególnej lub certyfikowanej, gdzie obowiązują szczegółowe normy bezpieczeństwa oraz konieczność uzyskania zezwolenia na lot przed jego realizacją.

Osoby prowadzące ciężkie drony muszą dysponować odpowiednimi uprawnieniami pilota oraz certyfikatami kompetencji, takimi jak:

• NSTS,
• STS.

Co więcej, każda komercyjna operacja lub transport towarów dronami ważącymi więcej niż 25 kg wymaga wykonania analizy ryzyka, na przykład według procedury SORA. Dodatkowo, muszą one spełniać restrykcyjne wymagania techniczne i proceduralne.

Operatorzy ciężkich dronów są odpowiedzialni za utrzymanie najwyższych standardów bezpieczeństwa oraz ścisłe przestrzeganie przepisów określonych dla kategorii szczególnej lub certyfikowanej.

Kiedy wymagana jest kategoria szczególna lub certyfikowana?

Kategoria szczególna, znana również jako certyfikowana, jest kluczowa dla dronów ważących powyżej 25 kg. Konieczność uzyskania takiego certyfikatu pojawia się także w przypadku lotów wykonywanych poza zasięgiem wzroku (BVLOS) oraz podczas operacji, które niosą ze sobą zwiększone ryzyko. Operatorzy dronów muszą dysponować stosownym certyfikatem kompetencji oraz zezwoleniem operacyjnym, które potwierdzają ich umiejętności w zakresie bezpiecznego przeprowadzania takich działań.

Dodatkowo, wymagane jest uczestnictwo w wyspecjalizowanych szkoleniach oraz zdobycie certyfikatów NSTS i STS, które koncentrują się na zagadnieniach związanych z bezpieczeństwem oraz przestrzeganiem przepisów. Takie standardy mają na celu zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa podczas bardziej złożonych operacji dronem, które mogą wiązać się z większymi zagrożeniami dla ludzi i mienia.

Loty komercyjne, transport materiałów i drony ciężkie

Loty komercyjne z wykorzystaniem ciężkich dronów, które przekraczają wagę 25 kg, podlegają specyficznym regulacjom, zarówno w ramach kategorii szczególnej, jak i certyfikowanej. Aby rozpocząć operacje, konieczne jest uzyskanie zezwolenia operacyjnego oraz certyfikatu potwierdzającego kompetencje operatora. Transport materiałów za pomocą takich dronów wymaga skrupulatnego przestrzegania surowych norm bezpieczeństwa. Na przykład, niezbędna jest szczegółowa analiza ryzyka oraz wprowadzenie systemów ochrony, takich jak Geocage czy mechanizm powrotu do punktu startowego (RTH).

Operatorzy dronów mają obowiązek prowadzenia rzetelnej dokumentacji wszystkich swoich działań, a także cyklicznego uczestnictwa w szkoleniach. Działania te mają na celu znaczące zredukowanie ryzyka związanego z komercyjnymi lotami oraz transportem materiałów. Takie wymagania podkreślają kluczową rolę bezpieczeństwa w operacjach z ciężkimi dronami, które są wykorzystywane do wyspecjalizowanych zadań.

Jakie są najczęstsze błędy i kary za przekroczenie dopuszczalnej masy drona?

Najczęstszym błędem, jaki popełniają użytkownicy dronów, jest przekroczenie dozwolonej masy wynoszącej 25 kg w kategorii otwartej, co często dzieje się bez uzyskania niezbędnych zezwoleń. Dodatkowo wielu operatorów zapomina zarejestrować swoje urządzenia, co jest wymogiem prawnym.

Innym istotnym problemem jest lekceważenie ograniczeń operacyjnych. W praktyce oznacza to:

• latanie nad ludźmi,
• latanie nad budynkami,
• latanie w miejscach wyznaczonych jako strefy zakazane.

Brak odpowiedniego przeszkolenia jeszcze bardziej potęguje ryzyko naruszeń tych regulacji.

Konsekwencje niespełnienia wymogów mogą być naprawdę dotkliwe. Sankcje obejmują:

• grzywny,
• nałożenie zakazów latania,
• w przypadku poważniejszych wykroczeń – odpowiedzialność karną.

Dlatego tak istotne jest, aby przestrzegać przepisów, zarejestrować się jako operator oraz w odpowiedni sposób dokumentować wagę drona, co przyczynia się do zapewnienia bezpieczeństwa lotów i unikania nieprzyjemnych konsekwencji.